De dag begon met de laatste keer onze was doen met de hand. Stilaan beginnen onze kleren vlekken van drie maanden ver te vertonen. Zij en wij verlangen echt wel naar een wasmachine! Daarna legden we de laatste loodjes aan ons portfolio en maakten het eten klaar. We maakten overheerlijke currysaus met overheerlijke verse ananas. Toen we vol verwachtingen het middagmaal startten, leek er iets fout aan ons lekker sausje. Het zure van de verse ananas had heel onze saus verpest. Helaas, werd het dan maar enkel kip met rijst en werd de saus in een waterdicht zakje gegoten en naar de vuilbak verwezen. (Waarom hebben wij geen kippen?!) Tip: Gebruik altijd ananas uit blik!! Toen we dachten nog even van het zonnetje te genieten, werd er op onze achterdeur geklopt. Daar was Samuel, hij wilde z'n pintjes in onze frigo koud zetten. We werden uitgenodigd daarvan mee te genieten en gingen mee naar z'n tuin. Daar zat een gezellige bende vrienden. We konden helaas niet lang genoeg blijven om mee te barbequeën, want we moesten om 16u dus foto's gaan trekken van de kinderkamer en zelfgemaakt ijs gaan eten bij Christiane. Aangekomen in de kinderkamer, maakten we foto's van de mama en de (zeer vreemde) papa. De kinderkamer was echt wel prachtig, net zoals in de ikeaboekjes! Het 'prinsje' Davy wordt er nogal in de watten gelegd.
Het adoptiekindje Davy met de mama, nonkel Pingo met de poedel Kiko
Daarna vlug naar Christiane om haar ijsjes te proeven. We kregen beiden een potje vol. Helaas... het was echt niet lekker. Een grote mengeling van goiabada (fruitsoort), chocolade, eiermeringue en flan. Met lange tanden aten we het zootje op en spoelden het weg met Guarana. Gelukkig waren er ook lekkerdere zandkoekjes. Omdat het vandaag al ons afscheid van hen is, verrasten we hen met wat cadeautjes. Wat waren ze opgetogen! Ze zullen ons toch nog lang bijblijven.
In het huisje van Christiane, Paulo, Christiane, Isabel, Talita, ...
Van het ene afscheid naar het andere, gingen we naar de laatste mis van deze drie maanden. Dom André vernoemde ons in zijn slotwoordje en wenste ons een goede terugreis. Hijzelf vertrekt morgen naar de hoofdstad Brasilia voor een conferentie. Met een laatste handdruk en wat Merci-chocolaatjes, namen we afscheid van elkaar. Wie weet zien we elkaar wel gauw in België of ooit (?) in Ruy Barbosa terug. 's Avonds aten we... CHICKENNUGGETS!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw reactie. Die wordt zo snel mogelijk gepubliceerd.
Obrigado pela sua resposta. Que é publicado o mais rapidamente possível.