We vertrokken met een volle tank, een koffer vol kleren en eten, de kaart van Bahia en onze bergschoenen richting Chapada Diamantina. We waren door het dolle heen, het is echt leuk om het stadje na drie weken eens te kunnen verlaten. Slechts enkele kilometers misreden kwamen we 3 uur later aan in Andarai. Dankzij Fermino en Frederike wisten we dat Pousada Ecologica een goed hotelletje was, waar ze ook gidsen regelden. We waren er nog maar een half uurtje en de gids kwam ons halen om zijn grootse plannen te vertellen. Zondagnamiddag naar Poço Azul, cachoeira Garapa en het stadje Andarai. Maandag gaan we eerst naar de markt in Andarai om daarna een grote wandeltocht te maken naar cachoeira Ramalho.
Poço Azul was een heel eind rijden. Na een grote regenvlaag kwamen we aan en werden we gevraagd om in onze bikini met sandalen een douche te nemen... We stonden er wat onwennig bij, gingen we niet gewoon het ondergrondse, donkerblauwe water van de grot gaan bekijken? Na enkele trappen af te dalen, werd alles duidelijk. We kregen een snorkel, duikbril en zwemvest. In dit donkerblauwe water mochten we zwemmen en snorkelen. Het was een heel mooi natuurverschijnsel (het water kleurt zo donkerblauw door magnesium en calciumcarbonaten). Tijdens de terugweg sloegen we af naar een klein baantje. Nog een geluk van Chantal haar slipcursus en de goeie volkswagen, want dit was precies een jungletour. We parkeerden in het bos en gingen wandelen... We dachten nochtans dat we gewoon een stopje zouden nemen langs de weg om een waterval te bekijken. Toen zagen we plots een grote plas water dat deze keer roodbruin kleurde (ditmaal door het koper). We wandelden door dit water en over keien naar een kleine waterval waar we even mochten baden. Op de terugweg vertelde de gids heel wat over planten die medisch gebruikt kunnen worden, zo liepen we een uur rond met een blad op ons voorhoofd die normaal gezien hoofdpijn wegneemt. Riet merkte er niet zoveel van... Daarna nog een kerkje, standbeeld,... in Andarai bezocht. In het hotelletje bestelden we een lekkere pizza, moqueca (typisch visgerecht van Bahia) en caipirinha. Na deze overheerlijke maaltijd gingen slapen.
Maandagmorgen geen wolkje aan de lucht, het belooft een mooie dag te worden. We trekken bergschoenen aan en smeren zonnecrème en ook onze kuiten. Alle drie zagen we het 100% zitten om een mooie wandeltocht te maken. Het was maar 7 km naar de waterval en 7 terug. Dit kunnen we wel aan! De Braziliaanse temperaturen en het kleine pad door de wilde natuur, maakten er toch een serieuze doorbijter van. Na heel wat stijgen en dalen, kwamen we dichtbij de waterval. Toen we het water hoorden, verscheen een glimlach op ons gezicht. Toen we hem zagen, werden we even stil. Het was volop genieten van de prachtige natuur. Eenmaal aangekomen in het meertje onder de waterval, werden de bikini's snel aangetrokken, zwemmen en zonnen maar. De terugweg was minder lastig, we daalden eerst af en bleven in de vallei wandelen. Nog even een tussenstop bij een kolk, een grappig natuurverschijnsel waarbij water met zo'n snelheid van onder de steen gestuwd wordt. Waardoor je omhoog gehouden wordt, zonder voeten op vaste bodem te hebben. De laatste kilometers gingen heel snel waardoor we plots terug in Andarai stonden. De gids nodigde ons nog uit om naar het kilorestaurantje te gaan. We zaten nog maar pas binnen of we hoorden regendruppels vallen op het dak. Enkele minuten later stroomde het water zelfs binnen en leek het alsof Andarai van de aarde zou wegspoelen. De betreurenswaardige marktkramers haalden vlug plastiek boven om de grootste schade te beperken. We vluchtten naar de auto en lucky ladies dat we zijn was de stortbui voorbij. In het hotel rekenden we af om op tijd terug in Ruy Barbosa te zijn. We wilden namelijk zoveel mogelijk in het klaar licht rijden want hier zijn de banen onvoorspelbaar: koeien, honden, donkeys, hoge drempels, omgewaaide bomen, ...
Het zonnen van die dag had wat negatieve gevolgen voor Sien. Met een knalrode voorkant kroop ze snel in bed met een dikke laag aftersun. Een prachtige 2-daagse gaf ons de goesting om er terug in te vliegen!
zaterdag 13 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw reactie. Die wordt zo snel mogelijk gepubliceerd.
Obrigado pela sua resposta. Que é publicado o mais rapidamente possível.