extra

Even vermelden dat we de vorige dagen wat censuur in onze blogberichtjes hebben moeten aanbrengen. Maar ondertussen mogen we vrijuit spreken. Chantal kreeg tijdens het afdalen van de berg een zandkorreltje in haar oog. Tot overmaat van ramp, konden we het er niet uitspoelen en bleef het er enkele dagen zitten. Het laatste deel van de tocht heeft ze dan ook blind afgelegd, met onze goede begeleiding. 's Avonds is Riet nog naar een apotheek geweest voor oogdruppels, maar toen ze het verhaal aan Dom André vertelde, besloot hij dat het beter was om onmiddellijk naar ponto do secours te gaan. De spoeddienst van het ziekenhuis. We hadden er een jonge dokter die stage loopt in Ruy Barbosa, ze heeft een deel van haar studies in Amerika afgelegd. Ook Riet liet even haar benen met de allergische reacties zien. We kregen twee voorschriftjes en vertrokken richting apotheek op zondagavond. De anesthesie had Chantal de illusie gegeven dat het zandkorreltje weg was, want enkele uren later was het terug afzien. Drie oogdruppeltjes waren telkens een foltering. Maandag gingen we dan verwoed op zoek naar een oogarts. Die zou pas vrijdagvoormiddag in Ruy Barbosa zijn. Woensdagvoormiddag kon ze wel naar Itaberaba. Dus werd het nog een dag langer afzien. Met beide ogen gesloten lukte het beter om de ogen zo weinig mogelijk te bewegen. Zo kon ze ook de pijn beperken. De taxi kwam haar halen en tegen woensdagmiddag was ze gezond en wel terug thuis! Enkele foto's tonen op welke manier ze hielp met de frietjes, de soep,...